Remeber It ?

داشتم یه مروری می کردم از گذشته . مطلبی نوشته بودم که تقریبا همه باهاش مخالف بودند . من خودم هم موافقم هم مخالف . مطلب اینه

چند ساعتی می شه از سپیده دم گذشته و یواش یواش چشماتو باز می کنی ٬ لحافتو کنار می زنی و پا میشی می زنی بیرون ٬ یکم که خنکی باد می زنه صورتت حس تازگی درونت پیدا می شه . می ری و با یکم آب سردی که می زنی صورتت دیگه کاملا بیداره بیداری ...

دیگه وقتشه که کاملا بزنی بیرون ٬ لباس قشنگاتو می پوشی و به خودت خوبه خوب می رسی . کفشتو می پوشی و می گی: "خداحافظ" . پاتو که می زاری بیرون از خونه شروع می کنی بسم اله گفتن " خدایا به امید تو " . صدای سنگ های کوچولو که گاها به پات می خوره ٬ بیدارت می کنه و می گه مواظب باش . جلوتر که می ری آدما رو می بینی که هرکدوم دست پر یا خالی می خوان یه جایی برن ٬ مدرسه ٬ اداره ٬ ورزش و... خورشید از اون پشت دیوارها بعضا چشات و اذیت می کنه ولی چون می خوای گرم شی از رو نمیری . صدای کرکرهایی که بقال ها و مغازه دارهای محله بالا می کشن سکوت رو می شکنه . کارگر های کوچه بالایی کارشون شروع کردنند . چنان صدایی انداختند که از ۲۰ متری آدم رو اذیت می کنه . موندی چرا خودشون از دست این همه صدا خسته نمی شن ؟ نسیم می زنه صورتت و یکم احساس سرما می کنی ٬ خیلی قشنگه!

همسایه ها دارن دم خونشون آب میرزن و پاکش می کنن ٬ هرچی باشه اعتقاد دارن آب پاکی رو میاره کسی آب بریزی پشتس خوش شانس تره . نگاه می کنی به بچه کوچولو هایی که از همون اول های صبح تو کوچه دنبال هم بازی می گردن .

زندگی یعنی این ٬ زندگی یعنی سنگ ریزه های روی آسفالت کوچه ٬ زندگی یعنی خورشید که چشات رو می زنه ٬ زندگی یعنی بدو بدو های کودکانه ٬ زندگی یعنی پاکی ٬ آب ... زندگی یعنی امید . امید به چیزی که منتظرته ٬ زندگی رو دوست داری . خیلی دوست داری . باهاش برو باهاش ادامه داشته باش

نظر شما ؟؟؟