Difficult days

اینکه الان جلوی رویمه صفحه ی خالی . خالی خالی و سفید برای نوشتن . می خوام بنویسم و بگم هفته ی پیش چقدر عذاب کشیدم . اما نمی خوام به یاد بیارم . هرچی باشه سختی هم قسمتی از زندگیه . وقت کمه . خیلی کم برای بشه همه اشتباهاتو جبران کرد برای اینکه یه زندگی مثل چند روز پیش درست کرد . اما میشه جبرانش کرد هرچند زمان بره و وقت ما هم کم .

این روزای آخر از دفتر زندگی خیلی سریع ورق خورد اما درس های زیادی رو به ما یاد داد. همینی که نخواستیم دوستامونو تو روزای سختشون فراموش کنیم و همین که یادمون باشه اگه یکی رو از دست دادیم هنوز هم چند نفر هستند که دستونم دارند به خودی خودش خیلی ارزش منده

ما یاد گرفتیم امیدوار باشیم یاد گرفتیم که سختی ها جزو زندگین . نباید زود تسلیم شد . و اینکه دوستی ارزش خیلی بالایی داره .و یاد گرفتیم که به هر کسی که محبت ظاهری داره نباید اعتماد کرد .

تو این درسای زیبا سوالاتی هم بود . اخه چطور می شه آدمارو شناخت ؟ چطور می شه یه نفر رو دوست داشت ؟ یا چطور می شه به دوست داشت یه نفر اعتماد کرد ... شاید زمان فکر کردن رسیده به اینکه طرفتو رو بشناسی دوستی هاتو امتحان کنی . ببینی وقتی تو دردسر افتدی کیه که دست تو رو می گیره